Από μέρα σε μέρα οι ενέργειες, οι δράσεις και οι συνέπειές τους γίνονται πολύ εμφανή! Όλο και πιο συχνά ακούμε για πυροβολισμούς, για πράξεις αδικίας και μίσους σε κάθε γωνία του πλανήτη – αυτές είναι οι συνέπειες της άρνησης για αφύπνιση της αρσενικής καρδιάς. Και με αρσενική καρδιά δεν εννοώ το αρσενικό φύλο, αλλά την αρσενική πλευρά του κάθε ανθρώπου στον πλανήτη μας.
Όπως είναι γνωστό, όλοι έχουμε το αρσενικό και θηλυκό μέσα μας, το οποίο προσπαθεί μέσα από τις ενσαρκώσεις να ισορροπήσει. Έχουμε υπάρξει κάποτε μέρος αυτής της απόλυτης ισορροπίας, τότε στην χρυσή εποχή, τα αρχικά χρόνια της Ατλαντίδος, η οποία θεωρητικά συμβολίζεται με τον παράδεισο, όπου κατοικούσαν ο Αδάμ και η Εύα. Εκεί ο κόσμος καταλάβαινε ότι η Αγάπη είναι το απόλυτό τους αγαθό, ότι όλοι είναι μεταξύ τους συνδεδεμένοι, χωρίς να υπάρχουν θρησκείες, ή εθνικότητας να χωρίζουν και να ξεχωρίζουν τα άτομα.
Αυτό δεν κράτησε πολύ, γιατί με τα χρόνια, τις ενσαρκώσεις των ανθρώπων και τις γήινες «αφίξεις» νέων ψυχών ελαττώθηκε η αντίληψη, ή η ενθύμηση για το θεϊκό δυναμικό, το οποίο διαθέτει ο καθένας. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να «ξεχάσει» ο άνθρωπος την προέλευσή του και έβαλε πολλά άλλα πράγματα πιο πάνω από την Αγάπη. Εμφανίστηκε τότε ο κατώτερος εαυτός στους ανθρώπους και για πρώτη φορά ήρθε ο τότε κόσμος σε επαφή με την ζήλεια, την απληστία και την κτητικότητα.
«Έπεσε» δηλαδή η ενεργειακή στάθμη από υψιλοκραδασμικές και λεπτές συχνότητες σε πολύ μεγάλα μήκη κύματος και από το κέντρο καρδιάς το οποίο συνεργαζόταν αρμονικά με το ενεργειακό κέντρο του στέμματος, επέλεξε ο κόσμος να ζήσει μέσα από το πρώτο ενεργειακό του κέντρο της χαμηλής ενέργειας η οποία σχετίζεται καθαρά με την επιβίωση του υλικού κόσμου. Χάνοντας την ενθύμηση ότι είναι όλοι μικροί θεοί και ότι με την Αγάπη πραγματικά όλα είναι δυνατά (δεν εννοείται εδώ η ρομαντική αγάπη, αλλά η απόλυτη αλληλεγγύη ως προς όλους τους ανθρώπους – δηλαδή μια πολύ δυνατή μορφή Αγάπης Άνευ Όρων!), έχασαν και την εμπιστοσύνη και την πίστη για συνεχή ασφάλεια. Και εφόσον η σκέψη προσελκύει ακριβώς αυτό που σκέφτεται κανείς, ο κόσμος είχε μπει σε έναν φαύλο κύκλο αρνητικής σκέψης και αρνητικών γεγονότων, με την αρνητική τους κατάληξη και συνέπεια. Κύκλο με κύκλο όμως κάποιοι επανέρχονται στα ανώτερα πεδία ενθυμώντας την Εγώ Ειμί παρουσία τους έστω στιγμιαία, με αποτέλεσμα να αντιδράσουν στα αρνητικά με θετικό τρόπο, εξουδετερώνοντας τα γεγονότα και σπάζοντας τον έναν από πλέον πολλούς φαύλους κύκλους. Ο κάθε κύκλος αναπαριστά ένα μάθημα το οποίο πρέπει ο καθένας να καταλάβει και να εφαρμόσει. Οι κύκλοι αυτοί είναι απλά αποτέλεσμα δράσης – αντίδρασης. Δηλαδή το λεγόμενο κάρμα.
Το κάρμα υπάρχει σε ατομικό, αλλά και σε συλλογικό επίπεδο, όπου η κάθε νίκη του ενός συμβάλλει στην εξάλειψη του συλλογικού κάρματος, γιατί είναι γεγονός ότι είμαστε όλοι συνδεδεμένοι. Μόνοι μας λοιπόν, αλλά και μαζί ανυψώνουμε ή χαμηλώνουμε τα ενεργειακά μας επίπεδα σύμφωνα με τις σκέψεις, τις δράσεις και τις αντιδράσεις μας. Ο σκοπός όλου αυτού είναι ένας και μόνο! Η επιστροφή στον πραγματικό μας εαυτό, στην πραγματική Αγάπη, στο κέντρο καρδιάς, στην Εγώ Ειμί παρουσία!
Αυτός είναι ο τελικός προορισμός. Όλα γύρω μας, ο ίδιος ο εαυτός μας ανυψώνει τα ενεργειακά επίπεδα σταδιακά και τα τελευταία χρόνια όλο και πιο γρήγορα. Τα επίπεδα της ενέργειας της γης αλλάζουνε και εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε. Είναι ένα φυσικό γεγονός, κάτι το οποίο δεν μπορούμε να σταματήσουμε – και όποιος έχει ζήσει αρκετές ζωές για να έχει πάρει αρκετά μαθήματα, έτσι ώστε πλέον να αντιλαμβάνεται και να επιθυμεί πραγματικά την αγάπη, αυτός επιθυμεί και αυτήν την αλλαγή.
Καθ΄όλη την διάρκεια, από την Ατλαντίδα μέχρι τώρα, έρχονται όπως έχει αναφερθεί και στην αρχή νέες ψυχές, οι οποίες έρχονται απευθείας από την εστία, την καρδιά του θεού, με αποτέλεσμα να διαθέτουν ένα μεγάλο φορτίο θεϊκού δυναμικού ενθύμησης, το οποίο γίνεται πολύ εμφανή όταν είναι ακόμα μικρά παιδιά. Εφόσον όμως οι ψυχές αυτές δεν έχουν ξαναζήσει σε μια γη όπου όλα γυρίζουν γύρω από τα υλικά αγαθά, αυτό γίνεται πολύ δελεαστικό και «πέφτουν στην παγίδα» της κτητικότητας, υιοθετώντας τις πεποιθήσεις των γονιών τους. Έχουν όμως ένα τόσο μεγάλο δυναμικό, με το οποίο μπορούν να πετύχουν τα πάντα. Έτσι έχουν έρθει μαζικά (και συνεχίζουν να έρχονται) τέτοια παιδιά, τα οποία πρώτων ανυψώνουν την ενέργεια και δεύτερον έρχονται να μας δώσουν τα μαθήματα Αγάπης, τόσο όσο έχουν να λάβουν και αυτά τα μαθήματα τους.
Ο σκοπός είναι ένας, να γυρίσουμε στην καρδιά μας!
Αυτός ο σκοπός είναι ένας, οι δρόμοι δύο! Ο δρόμος του πολέμου ή ο δρόμος της ειρήνης και της αγάπης, ο οποίος θα είναι και ο προορισμός! Θα μπορούσε η ανθρωπότητα να σπάσει τον φαύλο κύκλο αναγνωρίζοντας τις νέες ενέργειες αντιδρώντας με Αγάπη!
Αναλύοντας όμως την αντίδραση των ανθρώπων σχετικά με τα τρομοκρατικά γεγονότα, τους πρόσφυγες άλλων χωρών και την εμφάνιση των πολέμων και του πόνου, φαίνεται ότι σε συλλογικό επίπεδο έχουμε να μάθουμε ακόμα τι σημαίνει Αγάπη! Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και ταυτόχρονα όλα είναι εμφανή!
Ο πόλεμος δεν είναι ούτε οικονομικός, ούτε επιτρέπεται να νομίζουμε ότι είναι θρησκευτικός! Βρισκόμαστε σε πόλεμο με τον εαυτό μας. Συγκρούεται ο ανώτερος με τον κατώτερο εαυτό. Είναι ο πόλεμος της καρδιάς μας! Η σύγκρουση του αρσενικού και του θηλυκού μέσα στην καρδιά μας και ο αγώνας της να επιτρέψουμε στον εαυτό μας τα συναισθήματά μας και δράσουμε και να αντιδράσουμε σύμφωνα με αυτά, αγκαλιάζοντας με αγάπη τους άλλους, αλλά μέσω αυτού τελικά αγκαλιάζουμε τον εαυτό μας! Χαρίζουμε έτσι Γαλήνη στον Εαυτό μας!
Γεμάτη ελπίδα μας φέρνει η καρδιά αντιμέτωπους με καταστάσεις, όπου άλλοι άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια, ή όπου κανείς χάνει τα πάντα, για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τις «κεραίες» για να είμαστε δεκτικοί και παραγωγικοί στα ψηλά επίπεδα ενέργειας. Είναι σαν videogame! Χρειάζεται να εφοδιαστούμε για να μπορέσουμε να πάμε στο επόμενο level!
Βοηθήστε τους άλλους και αγαπήστε τους! Άσχετα με το τι έχει γίνει ή ποιος έχει πληγωθεί, είναι απλά γραμμένο στο σενάριο της ζωής για να μάθουμε να αγαπάμε τους άλλους, αναγνωρίζοντας τον εαυτό μας μέσα τους, για να αγαπήσουμε και να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας και να επιστρέψουμε τον Παράδεισο στην γη!
Η Συγχώρεση γεννά Συγχώρεση και η Αγάπη γεννά την Αγάπη!
